Επίσης, εξαιρετικό είναι το άρθρο του κ. Σεβαστάκη "Το αυταρχικό φθινόπωρο της Βραζιλίας", απ' όπου και δανείζομαι την παρακάτω παράγραφο:Για λόγους σχετικούς με τη νοοτροπία και τις παραδοσιακές της κλίσεις, η αριστερά δεν μπορεί να διαπραγματευτεί κάποια από αυτά τα σκληρά ζητήματα. Δεν μπορεί να τα αντέξει χωρίς μεγάλα ρήγματα στην ταυτότητά της. Υπάρχουν παραδόσεις στο εσωτερικό της που επιμένουν να βλέπουν την τήρηση του νόμου ή και την επιβολή του νόμου ως κάτι «δεξιό», αν όχι αντιδραστικό. Το σνομπάρισμα για τον νόμο και την ευταξία γίνεται έτσι το μεγάλο όπλο δημαγωγίας για τους διαφόρους τυχοδιώκτες της νέας δεξιάς. Αυτό έχει ένα τραγικό αποτέλεσμα που νομίζω ότι θα το συναντήσουμε και στην Ευρώπη (ήδη το συναντούμε): ενώ η ακροδεξιά είναι ξένη προς την έννοια του κράτους δικαίου και της δημοκρατικής νομιμότητας, σφετερίζεται και διαστρέφει αυτές τις αξίες και τις πουλάει μαζί με τα δικά της «όνειρα αυτοδικίας» και στρατοκρατίας. Πηγή: www.lifo.gr