…η κρίση των παραδοσιακών κομμάτων δεν οδηγεί μονοσήμαντα στην ακροδεξιά. Οδηγεί εκεί στον βαθμό που δεν υπάρχει άλλος ορίζοντας, άλλη προοπτική. Σε αυτήν τη μάχη με την ακροδεξιά είναι φανερές οι αδυναμίες της ευρωπαϊκής αριστεράς. Είναι όμως, φοβάμαι, η μόνη που δίνει ουσιαστικά αυτήν τη μάχη. Πηγή: www.lifo.grΚάνετε ένα πολύ βασικό λάθος που αποδυναμώνει εν συνόλω το κείμενο σας και την «λύση» που προτείνετε στον επίλογο. Γιατί η λύση δεν βρίσκεται στην ενίσχυση των δύο άκρων του πολιτικού φάσματος, στην συνεχή και ανεξέλεγκτη ταλάντωση μεταξύ τους και στις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να επιφέρει το αποτέλεσμα αυτής της συνεχώς αυξανόμενης ταλάντωσης. Βρίσκεται στην κατά το δυνατόν μεγαλύτερη ενίσχυση και σταθερότητα του κέντρου βάρους που μπορεί να εξουδετερώσει τις ταλαντώσεις και να επαναφέρει το απόλυτο ζητούμενο, στον βαθμό που αυτό είναι εφικτό: την ισορροπία. Αυτήν που τόσο απεχθάνονται τα άκρα. Το ζήτημα δεν είναι να ενισχυθεί ο αριστερός βραχίονας της τραμπάλας. Το ζήτημα είναι να συνέλθουμε, να έρθουμε στα συγκαλά μας, να κατέβουμε από την τραμπάλα και να πατήσουμε σταθερά στο έδαφος με τα πόδια μας. Στην ουσία, αυτό για το οποίο μοιάζει να ενδιαφέρεστε εσείς είναι η οικειοποίηση και μετακίνηση του “there is no alternative” προς τα αριστερά. Μέγα – και τραγικό – λάθος που όχι μόνο δεν λύνει αλλά, αντιθέτως, επιδεινώνει το πρόβλημα.ΥΓ: όσον αφορά τα εν Ελλάδι τεκταινόμενα, αντιγράφω από πρόσφατο σχόλιο μου στο άρθρο του Δημήτρη Πολιτάκη «Φόβος και παράνοια στην Ομόνοια» που περιέχει παρόμοια “suggestions” με το δικό σας κείμενο:Θα πρέπει ίσως πολλοί από τους (αυτο)αποκαλούμενους φιλελεύθερους, σοδιαλδημοκράτες, κεντρώους κ.λπ. να εξετάσουν κάποια στιγμή πιο κριτικά τις «στρατηγικές» έστω παρέες τους. Πηγή: www.lifo.grΗ γιαγιά μου έλεγε "αυτά κι αυτά φέραν' ετούτα." Όταν λοιπόν κάνεις πάρτυ με τους μαύρους φασίστες στην πλατεία της αγανάκτησης (επειδή χωρίς αυτούς δεν υπάρχεις, όπως και αυτοί δεν υπάρχουν χωρίς εσένα), δεν δικαιούσαι να έχεις κανένα παράπονο όταν έρθει η κρίσιμη ώρα και ο κόσμος επιλέξει τους μαύρους φασίστες για να τον σώσουν από σένα που είσαι κόκκινος και τα έκανες μαντάρα (αφενός επειδή είσαι αυτός που είσαι και μοιάζεις με κακή απομίμηση, αφετέρου επειδή ο μαύρος ο φασίστας είναι οριτζινάλε κατάσταση και δεν πουλάει ευαισθησίες και ηθικά πλεονεκτήματα). Ουσιαστικά, εσύ ο ίδιος το προκάλεσες αυτό. Μόνο που μαζί με τα ξερά (εσένα δηλαδή και αυτούς που σε υποστηρίζουν) συνήθως καίγονται και τα χλωρά. Δηλαδή οι φιλελεύθεροι, οι σοσιαλδημοκράτες, οι κεντρώοι (που είναι ελάχιστοι και η πραγματική τους δύναμη είναι μηδαμινή) και όσοι δεν τρέφονται από τον λαϊκισμό και την προπαγάνδα που πουλάς και εσύ, σκάβοντας τον λάκκο σου. Και τον δικό μας. Δεν είναι καθόλου περίεργο αυτό που συμβαίνει στην Βραζιλία. Δυστυχώς. Και η εξήγηση είναι προφανής. Την λέτε άλλωστε και μόνος σας: για να εμποδιστεί η πορεία της χώρας προς την πλήρη "μαδουροποίηση". Αν μη τι άλλο, αυτό κάτι θα έπρεπε να σας λέει... * Προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, ο ενικός δεν απευθύνεται στον αρθρογράφο.
Σχολιάζει ο/η