@ Μάρα Φέτη «Θεωρητικούς της μητρότητας»Να σού πω την αλήθεια, αν και αντιλαμβάνομαι γιατί μπορεί να το λες αυτό, προσωπικά, όπως ανέφερα και πριν, βρίσκω ενοχλητικότατους τους γονείς που καθιστούν την δική τους εμπειρία πανανθρώπινη και εφαρμόσιμη σε άλλα μοντέλα γονέων και παιδιών και που υποπίπτουν στο λογικό σφάλμα της «επίκλησης της αυθεντίας». Δυστυχώς είναι κάτι που βλέπω συχνά (καθώς και η επικριτική διάθεση απέναντι στους γονείς που δεν κάνουν τα πράγματα ακριβώς όπως θα έκαναν εκείνοι ή που τα δικά τους παιδιά είναι τα «καλά» και των λοιπών είναι ψιλοσκατόπαιδα). Μην έχεις καμία αμφιβολία ότι -αν όχι μπροστά σου- θα σχολιαστούν από πίσω σου σε τρίτους οι μέθοδοί σου, αν αυτοί δεν περνάν την δική τους έγκριση.Αν μού επιτρέπεται νομίζω πως όλοι μιλούσαμε, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας πράγματα/ εμπειρίες που μοιραία βγάζουν μία κάποια φόρτιση και ίσως ο καθένας μας θα ήθελε να δώσει βάρους ένα κλικ αριστερά ή δεξιά από το άλλο άτομο, δημιουργώντας τελικώς μία μικρή σύγχυση.@ mia_1(Ξανά) αν μού επιτρέπεται, έχω την εντύπωση πως τα σονέτα και κατανοούν τους υποψήφιους γονείς που δεν θέλουν να λάβουν την ευθύνη ενός παιδιού με προβλήματα "from the start" και το καθιστούν σαφές στο κείμενό τους. Θίγεται, όμως, ως ένα βαθμό το πλαίσιο, μέσα στο οποίο λαμβάνει χώρα η έτσι ή η αλλιώς επιθυμία.@Αργυρώ Μ.Η δυνατότητα αναπαραγωγής είναι το μεγαλύτερο χαρτί διάκρισης "χρησιμότητας" στις ανθρώπινες κοινωνίες. Κανείς δεν μπορεί να το απεμπολίσει με ευκολία Πράγματι! ...και κανείς δεν έχεις αυτήν την ψευδαίσθηση.[Εγώ πάλι, σε φάσεις εκνευρισμού και όταν ακούω πράγματα τύπου: γιατί δεν βλέπεις πώς είναι οι υπόοοοοοοοολοιπ@, γιατί δεν μπορείς να είσαι περισσότερο x ή λιγότερο y λέω κάτι του στυλ: οπότε θα προτιμούσες να έχεις άλλο παιδί ε;..χμμ! ατύχησες :-)].............Κι όπως θα έλεγε ο Nikos Sapios TsatsalidesΕιρήνη υμίν!