Η σκιαγράφηση του ψυχολογικού προφίλ του πολιτικού στην τρίτη απ το τέλος παράγραφο διαθέτει ακρίβεια σχεδόν νατουραλιστική. Ίσως αυτά τα χαρακτηριστικά, της ιδιοπαθούς αυτοπεποίθησης και της απουσίας ηττοπάθειας σε τέτοιο βαθμό που αγγίζει τα όρια της αμεριμνησίας για τα πάθη της Αριστεράς, ερμηνεύουν επικοινωνιακά την επιλογή του στην εκπροσώπηση ενός πολιτικού σχηματισμού που διαθέτει στελέχη πιο αξιόλογα απ τον ίδιο.
Σχολιάζει ο/η