Το Gaslight με παρέπεμψε κατευθείαν στην ομώνυμη ταινία μυστηρίου του 1944 σκηνοθεσίας του Τζορτζ Κιούκορ με πρωταγωνίστρια την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, όπου υποδύεται αριστοτεχνικά μια γυναίκα την οποία προσπαθεί τεχνηέντως "να βγάλει τρελή" ο άντρας της (ότι δήθεν φαντάζεται διάφορα, έχει παραισθήσεις κλπ). Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι ένας τίτλος θεατρικού (και στη συνέχεια κινηματογραφικού) έργου χρησιμοποιείται πλέον επισήμως στην κλινική ορολογία για να περιγράψει μια συγκεκριμένη μέθοδο ψυχολογικού χειρισμού και θυματοποίησης. Θα ήθελα πολύ να μάθω πώς έχει αποδοθεί στα ελληνικά το φαινόμενο αυτό. Ίσως θα μπορούσε κάποιος ειδικός -που έχει υπόψη του και τη σχετική ταινία- να μας διαφωτίσει πάνω σ'αυτό :)