Από πολύ παλιά, έχω συνηθίσει να δίνω διμέτωπους αγώνες. Για άλλη μια φορά, ούτε το χάος του σημερινού συστήματος μου αρέσει, ούτε φυσικά και το ασφυκτικό αυταρχικό κινεζικό σύστημα (μάλιστα, έχω την εντύπωση ότι αυτά τα δύο εκ πρώτης όψεως αντίθετα συνυπάρχουν μια χαρά όπως το γιν και το γιανγκ, αλλά και αλληλοτροφοδοτούνται).
Σχολιάζει ο/η