Εντάξει, καλώς ήρθες στον αληθινό κόσμο. Ο εικοσάχρονος εγκλεισμός σου σε έναν προβληματικό γάμο είχε ως παράπλευρο αποτέλεσμα να σε 'προστατέψει' από την πραγματικότητα, η οποία είναι ότι στην ελληνική τουλάχιστον κοινωνία η ερωτική αξία μιας γυναίκας, από μαι ηλικία και μετά, μειώνεται όσο αυξάνονται τα χρόνια της πάνω στο πλανήτη γη. Αν τυχόν έχει και παιδιά από άλλον άντρα η μείωση αυτή αυξάνεται. (Προφανώς παντρεύτηκες περίπου είκοσι χρονών και τα είκοσι χρόνια γάμου σε απέκοψαν από το γίγνεσθαι των ερωτικών σχέσεων. Εξ ου και η απορία σου η οποία βασίζεται στην απειρία ζωής. Λογικό.). Το θέμα όμως είναι ότι δυστυχώς και οι γυναίκες, ως μέλη αυτής της κοινωνίας έχουν ενδοβάλλει αυτή την ματιά. Για να στο αντιστρέψω, αντί να χαίρεσαι που απελευθερώθηκες από μια εικοσάχρονη δυστυχία, να χαίρεσαι την ελευθερία που απέκτησες έστω και καθυστερημένα στα 40+ και να ζεις την ζωή ως το μεδούλι, να χαίρεσαι τους φίλους σου, τα παιδιά σου, να βγαίνεις βόλτες να πηγαίνεις όπου θέλεις, κάθεσαι και μεμψιμοιρείς γιατί στα 40+ δε βρίσκεις σύντροφο. Πάντως για να σε ενθαρρύνω ξέρω αρκετές γυναίκες που στα 40+ με παιδιά βρήκαν σύντροφο και είναι μια χαρά.