Μα αφού είναι "επαναστατικό" να μην ακολουθείς κανόνες. Αφού είναι μικροαστικό και αρτηριοσκληρωτικό να συμπεριφέρεσαι με βάση κανόνες που βάζει η κοινωνία. "Οι κανόνες θα μας νοιάξουν, τόσοι άνεργοι υπάρχουν".Μα αφού το να σπας, να καταστρέφεις, να διαλύεις είναι κοινωνικός ακτιβισμός και δείχνει την ατομική επαναστατική "αδιαφορία" απέναντι στους συμβιβασμένους "νοικοκυραίους" που νοιάζονται μόνο για την αισθητική και όχι για την ουσία. Μα αφού η καταστροφή προσπαθεί να αφυπνίσει συνειδήσεις. Όσο κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, όσο βλέπουμε το δέντρο και όχι το δάσος, έτσι θα είναι όλα. Διαλυμένα, βαμμένα, σπασμένα, κατεστραμμένα."Εδώ ρε μας κόβουν τις συντάξεις ρεεεε, λίγα σκουπίδια σας πείραξαν ρεεεεε" . Έτσι δεν αποφαίνονται οι κοινωνικοί "αγωνιστές", ακτιβιστές και τρέχα γύρευε?Βέβαια υπάρχει και η άλλη λογική κοινωνικού ακτιβισμού, που γίνεται υποσυνείδητα. "Αφού με έχεις "υποχρεώσει" να ζω στην ανέχεια και τη μιζέρια, θα κάνω ό,τι μπορώ να καταστρέψω την δική σου βόλεψη, να μάθεις, θα καταστρέψω και τη δική σου ποιότητα ζωής, γιατί είσαι εχθρός"Εξάλλου αυτή δεν είναι και η λογική μερίδας της αριστερής σκέψης? Προσπάθεια υποβάθμισης, εκφυλισμού των υπαρχουσών δομών, της βαθμιαίας καταστροφής του υπάρχοντος κοινωνικού σκηνικού, ώστε να αναδυθούν καινούργιοι στη βάση της δικής τους φιλοσοφίας? Πώς θα γίνει αυτό? Με την μόλυνσή του, μεταφορική και κυριολεκτική.Σάμπως ότι γίνεται εντός του χώρου πανεπιστημίου δε γίνεται και εκτός? Μια πόλη μέσα στη βρώμα, αλλά είπαμε, τι μας νοιάζει η αισθητική ρε, ο κόσμος πεινάει ρεεεε. Ή μήπως τελικά, απο μια άλλη σκοπιά, έχει και ο Ζάχος λίγο δίκιο?