" Θέλω να ζήσω σε ένα κόσμο όπου τα έγχρωμα παιδιά δεν περνάνε όλη τους την εφηβεία προσευχόμενα να γίνουν λευκά. Θέλω να ζήσω σε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες δεν υποβάλλονται σε εξονυχιστικό έλεγχο για την εμφάνιση τους, τις πράξεις τους, όλη τους την ύπαρξη. Θέλω να ζήσω σε έναν κόσμο όπου άνθρωποι από όλες τις φυλές, τις θρησκείες, τις κοινωνικοοικονομικές τάξεις, τους σεξουαλικούς προσανατολισμούς, τις ταυτότητες φύλου και τις ικανότητες να χαρακτηρίζονται για αυτό που ήταν πάντα: ανθρώπινα όντα."Αν κατορθώσουμε κάποτε να γίνει πραγματικότητα αυτή η -αυτονόητη- ευχή της, ο κόσμος δεν θα είναι μονάχα καλύτερος για τα "έγχρωμα" άτομα, τις γυναίκες και τους "διαφορετικούς" : θα είναι πολύ καλύτερος για όλους μας, ακόμα και για τους "κανονικούς" (εδώ σηκώνει πολλά ζευγάρια εισαγωγικών) που δεν υφίστανται καμία διάκριση.