Φλωράκης σκέτο παρακαλώ όχι και καπετάν Γιώτης. Ποιος βρήκε να κάνει δηλώσεις για εγκλήματα. Άν είχε τσίπα δεν θα πρεπε να κάνει την παραμικρή δήλωση για τη δολοφονία Μπακογιάννη, όταν ο ίδιος ήταν υπεύθυνος για τους 90 σφαγιασθέντες στρατιώτες του Εθνικού Στρατού και την απαγωγή 300 παιδιών από το Καρπενήσι στη διάρκει του Συμοριτοπολέμου (πατρίδα του Μπακογιάννη). Σίγουρα η δήλωση έγινε για να καταδείξει ως επόμενο στόχο της 17Ν τον ομοιδεάτη του Κύρκο και να κερδίσουν καμια ψήφο. Αυτόν που μαζί δώσαν την αρχηγεία του ΚΚΕ Εσωτερικού στην Δαμανάκη. Ναι αυτή τη σοσιαλίστρια και αγωνίστρια του Πολυτεχνείου, του μετέπειτα ΠΑΣΟΚ. Του ΠΑΣΟΚ που δηλωσε πως το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του, γι αυτο αυτή σήμερα ως επίτροπος για θέματα αλιείας τσεπώνει 250000 το χρόνο. Τι θέλω να πω; Ότι ακόμα και μπροστά σε μια δολοφονία οι πολιτικάντηδες κοιτάνε να καρπωθούν λαϊκή συμπάθεια και ψήφους, είτε να κουκουλώσουν τις αμαρτίες τους.Από κει και πέρα τα ονόματα πολιτικών που παρατίθενται στο άρθρο και τα ονόματα των φυλλάδων προκαλούν σίγουρα δυσάρεστες μνήμες μιας εποχής που θεωρητικά είμαστε σε οικονομικά και αναπτυξιακά ντουζένια, ενώ στην πραγματικότητα διανύαμε μια εποχή σκοταδισμού, παρακράτους και πλήρους μαφίας που ξεκινούσε από τον εκλεγμένο πρωθυπουργό με 45% το '85.Το ("μαύρο") '89 τον βρίσκει να έχει φορτωθεί ένα τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο, έναν γάμο τον Ιούλιο με μια πιτσιρίκα 35 χρόνια μικρότερη που του διοικούσε το πολιτικό γραφείο και κινούσε τα νήματα στο ΠΑΣΟΚ και τέλος τις χαμένες εκλογές του Ιουνίου με ένα απερίγραπτο 40%, όταν ουσιαστικά θα πρεπε να βρίσκεται εκτός βουλής, αν όχι στα κάγκελα.Μέσα σε όλη αυτή την οχλαγωγία διαφθοράς, εξιλαστήριο θύμα βρέθηκε ο σίγουρα ακίνδυνος για την πολιτική ζωή Μπακογιάννης, που προφανώς η δολοφονία του εξυπηρέτησε απλά στο να γίνει μετατόπιση προβλήματος και ενδιαφέροντος από το σκάνδαλο της εποχής.
Σχολιάζει ο/η