Αν ισχύει όντως ο ισχυρισμός ότι το είδος δεν απειλείται διόλου (800 από 100.000) και δεδομένου ότι το κρέας και το ιχθυέλαιο αποτελούν σημαντικό παράγοντα για την επιβίωση του πληθυσμού μιας ολόκληρης κοινότητας, η μόνη οικολογική ένσταση μπορεί να επικεντρωθεί στον τρόπο θανάτωσης των ζώων, όπου θα μπορούσε όντως να υπάρξει σημαντική πρόοδος στον περιορισμό της οδύνης των ζώων. Απλά, οι εικόνες είναι φοβερά σοκαριστικές. Υπάρχουν πολύ χειρότερα γεγονότα: από την εμμονή της Ιαπωνίας να διατηρήσει την φαλαινοθηρία στο όνομα μιας νεκρής παράδοσης (οι Ιάπωνες έχουν σχεδόν σταματήσει να καταναλώνουν κρέας φάλαινας), έως τη σφαγή χιλιάδων μικρών ζώων για την παραγωγή μερικών γούνινων παλτών, έως τη σφαγή εκατοντάδων ορτυκιών για ένα γκουρμέ δείπνο κέτερινγκ...Απλά όλα αυτά γίνονται μακριά από τις κάμερες και ο Δυτικός άνθρωπος στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει μάθει να αντιδρά στιγμιαία και συναισθηματικά...