Μα αυτό είναι απλώς ένα άρθρο αντί-Μάρκαρη. Γιά τον συγγραφέα αυτόν δεν γνωρίζω διότι αστυνομικά δεν διαβάζω.Γιά τις καθεστωτικές διαπιστώσεις του κ. Δημητριάδη συμφωνώ.Το ότι αναφέρεται σε αριστερούς διανουμένους είναι κάτι που με εκπλήσσει πραγματικά, γιατί θεωρώ τον όρο τουλάχιστον ψευδεπίγραφο. Όποιος έχει γνωρίσει αυτούς τους ανθρώπους και τον τρόπο ζωής τους καταλαβαίνει ότι είναι οι κατ'εξοχήν επωφελούμενοι του συστήματος δηλαδή του καπιταλιστικού τρόπου ζωής. Άνθρωποι που σε κάποια νεότητα ταλαιπωρήθηκαν γιά τις ιδέες τους απλώς ζουν εντελώς αντιθετικά και επωφελούνται από όλους αυτούς τους κανόνες που ήθελαν να αλλάξουν. Η αριστεροσύνη είχε και έχει ως βάση την ανθρωπιστική προσέγγιση και εκεί αγγίζει και φιλοδοξεί να προσαρμόσει και την οικονομία. Αφού το όποιο άλλο μοντέλο αποδείχτηκε αποτυχημένο, τι της μένει της αριστεροσύνης; Η ανθρωπινότερη και κάπως δικαιότερη διαχείριση του καπιταλισμού. Που να το πλησιάσει αυτό το εγώ του "αριστερού" διανοουμένου;Θυμάμαι πριν λίγες Κυριακές το "Γεύμα με την Καθημερινή", όπου ο διανοούμενος καθηγητής στο εξωτερικό κλπ, συζήτησε όλα τα "αριστερά" με τον δημοσιογράφο. Δίπλα δημοσιεύονταν το τι έφαγαν: ήταν σαν έμπρακτη διάψευση των "ωραίων λόγων".