Αστείος ο Χαραλαμπίδης, περισσότερο αστείος ο αρθρογράφος. Διότι αν συνδέουμε το εργατικό κίνημα με τους καταληψίες, βύσματα, εκβιαστές της κακιάς ώρας και δεν ξέρω 'γω τι άλλο τότε ζήτω που καήκαμε. Γελάει ο κόσμος.