Το πρόβλημα δεν είναι οι συνειρμοί οι ίδιοι, αλλά ότι μπορεί να έχουν αρνητικό πρόσημο. Το να ναι από την άλλη τα αρχίδια του συναδέλφου σου κολλημένα στο σβερκο σου και να μην τρέχει κάτι ούτε σεξουαλικά αλλά ούτε και φοβικά, λέγεται "δεν φοβάμαι το όργανο του άλλου αφού ακριβώς ένα τέτοιο κουβαλάω πάνω μου σε όλη μου την ζωή." Κατά πόσο μπορούν να το φτάσουν αυτό και οι ομοφυλόφιλοι, σηκώνει τεράστια συζήτηση. Υπό ένα πρίσμα πάντως ελευθεροποίησης των προσήμων των όποιοων συνειρμών, καί οι στρειτ και οι γκέι έχουν να ξεπεράσουν ΜΑΖΙ πολλά κλισέ με τα οποία αλληλοτροφοδοτούνται. Αυτό που θα απόμενε, δεν θα ήταν απλώς η ελεύθερη σεξουαλικότητα απλώς, αλλά η αφοβία για το σώμα του άλλου, άρα και του δικούμας, και του αγκυλωμένου σημειωτικού φορτίου τους. Για να γίνει αυτό, πρέπει το σώμα να επαναπολιτικοποιηθεί, δηλαδή να δραπετεύσει από την αιδώ του, και να ξανακοινωνικοποιηθεί και κοινωνηθεί ελεύθερο και ακομπλεξάριστο. ΥΓ: Είσαι με το κολλητάρι σου, άντρα ανααγνώστη, κατακαλόκαιρο στην εξοχή και πάει παράμερα να κατουρήσει. Την ώρα που την έχει έξω και σημαδεύει κάτι μούρα, τον δαγκώνει μια οχιά στο πουλί του. Θα προσφερόσουν να του ρουφήξεις το δηλητήριο, πριν αυτό φτάσει στην καρδιά του;