Θα συμφωνήσω εδώ με τον Μίλτο, τα παιδιά μπορούν να πάνε σε αρκετα μέρη χωρίς να έχουν πρόβλημα (καφετέριες, εστιατόρια κλπ) αρκεί να μην απειλείται η υγεία τους. Το θέμα είναι πως αντιμετωπίζει η κοινωνία τα παιδί σε δημόσιους χώρους. Αν θεωρήσουμε ότι είναι μικροί άνθρωποι, τότε μπορούν να πάνε σε αρκετα μέρη αρκεί να τους έχουν μάθει οι γονείς τα στοιχειώδη της κοινωνικοποίησης, αλλά και να υπάρχει χώρος για τις ανάγκες τους (βλέπε τουαλέτες για μητέρες να αλλάξουν τις πάνες των μωρών τους, πάρκινγκ για καροτσάκια, ειδικά καθίσματα για να ταισουν τα μωρά κλπ). Ουσιαστικά είναι μια μεγάλη συζήτηση, που περιλαμβάνει το ρόλο της γυναίκας σαν μάνας σε δημόσιους χώρους (βλεπε δημοσιος θηλασμός) αν πρέπει να μένει σπίτι ή να περνάει το παιδί στη δουλειά, και φυσικά η εικόνα πατεράδων να κάνουν όλα τα παραπάνω δημοσίως χωρίς να στιγματίζονται από την κοινωνία. Συγνώμη για το σεντόνι, απλά πιστεύω ότι είναι πολύπλοκο θέμα με προεκτάσεις σε όλη την κοινωνία.