Κι εγώ χαίρομαι και χαίρομαι κιόλας γιατί τελευταία συμβαίνει συχνότερα. Συμφωνώ κι εγώ, και βέβαια δεν ήταν η χώρα το θέμα, όταν βρίσκεις τον κατάλληλο δεν το σκέφτεσαι, φεύγεις. Μπορεί εντέλει να σε χωρίσει η χώρα, αλλά στην αρχή δεν το σκέφτεσαι, θέλεις να είσαι μαζί, no matter what. Είστε πολύ διαφορετικοί και ευτυχώς που χωρίσατε. Και σωστά το πάει παραπέρα η Babydoll (σ'έχω πάρει στο κατόπι σήμερα Babydoll) και λέει για το τι πατέρας θα γινόταν, δεν ξέρεις ποτέ πόσο γρήγορα κυλάνε τα πράγματα. Προσωπικά, για να το συνδέσω και με τις κουμπαριές, έχω σκεφτεί προκαταβολικά, αν κάνω παιδί, να προτείνω σε έναν συγκεκριμένο αγαπημένο συγγενή μου να γίνει νονός του, επειδή θέλω αν δεν υπάρχουμε εμείς, να ξέρω ότι του έχω εξασφαλίσει έναν άνθρωπο που σκέφτεται όπως εμείς. Είναι γκέι αυτός ο άνθρωπος και επειδή έχει γνωρίσει την κακία αλλά δεν την έχει υιοθετήσει, ξέρω ότι θα είναι ένα καλό παράδειγμα στη ζωή του παιδιού μου, γι'αυτό και θέλω να είναι κοντά του. (συγνώμη για την κατάχρηση, ξαναλέω, επηρεασμένη από τις κουμπαριές)