H μεσαία τάξη αποτελούσε ανέκαθεν απαραίτητο συστατικό του συστήματος, ζωτικό για τη συντήρησή του. Η ύπαρξή της είναι κίνητρο για τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα (όσοι είχαν ως αφετηρία τη φτώχεια έβλεπαν τη μεσαία τάξη ως ελπίδα, ως διέξοδο, ότι δεν αποκλείεται να αναρριχηθούν προς τα 'κει) αλλά κυρίως συντηρεί αέναα τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, καθώς οι άνθρωποι που την απαρτίζουν είναι αυτοί που κυρίως εργάζονται, και μάλιστα πολύ σκληρά, για να διατηρήσουν τον όποιο πλούτο κατέχουν, παγιδευμένοι σε αυτό το φαύλο κύκλο, ο οποίος διατηρεί τους εξωφρενικά πλούσιους ανενόχλητους και αβασάνιστα ολοένα κια πλουσιότερους.Οι μεσαία τάξη είναι οι σύγχρονοι δούλοι των δυτικών αναπτυγμένων κοινωνιών, ζώντας με την ψευδαίσθηση της ελευθερίας και των δημοκρατικών διαδικασιών.Δυστυχώς δεν υπάρχει δικαιοσύνη, ούτε εντός αλλά ούτε και εκτός δικαστηρίων, και η πλάνη είναι τόσο ισχυρή που δύσκολα θα ξεφύγουμε.Το σύστημα είναι σάπιο κι εξυπηρετεί μια μικρή ελίτ, η οποία χρησιμοποιώντας όλα τα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα επιπλέει στον αφρό: οι φτωχότεροι όλων δεν έχουν στον ήλιο μοίρα αλλά ελπίζουν να αναρριχηθούν ή να πλησιάσουν τη μεσαία τάξη, κάνοντας τις ταπεινότερες των εργασιών και η μεσαία τάξη αφενός έχει το φόβο να μην πεσει στη φτώχεια αλλά και την ελπίδα να αναρριχηθεί προς τα πάνω, κάνοντας όλες τις υπόλοιπες εγασίες.That's all there is, more or less.Το πρόβλημα είναι, συνειδητοπιώντας το, ότι δεν ξέρεις τι να κάνεις για να το αλλάξεις ή έστω τροποποιήσεις, διορθώσεις, γιατί στο μεταξύ πρέπει να δουλέψεις για ζήσεις...Αδιέξοδο.