"Αυτό είναι το πρώτο νομοσχέδιο που αντί να ρωτήσει την κάθε κακομοίρα που μιλάει στα σκυλιά σα να είναι μωρά και στα μωρά σα να είναι τέρατα"....Αχ, οι αγάμητες γεροντοκόρες που κατευθύνουν, οι κακόμοιρες, τα στερημένα τους αισθήματα στα ζωάκια. Δεν βλέπω να ενοχλούν εξίσου, αν όχι περισσότερο όμως, οι "κύριοι" που θεωρούν τον σκύλο προέκταση του πέους και της τοξικής αρρενωπότητάς τους (είχα τολμήσει μία φορά να κάνω παρατήρηση σ' έναν νεαρό που ούρλιαζε βρίζοντας το κουτάβι-ντοπερμάν του, το οποίο ταυτόχρονα χτύπαγε με το λουρί και έκανε σαν λυσσασμένος που του μίλησα. Άλλη φορά μαντραχαλάς με σκύλο θεώρησε σκόπιμο να σπρώξει και να ρίξει κάτω και να αφήσει αβοήθητο γηραιό κύριο επειδή του έκανε κάποια παρατήρηση, που σε αυτές τις ηλικίες ένα σπασμένος γοφός και η αργή ανάρρωση από πέσιμο είναι το πιο εύκολο).Το θέμα είναι ότι υπάρχουν κακοί ιδιοκτήτες, καμία αντίρρηση, που είτε προβαίνουν σε ενεργητική ή παθητική κακοποίηση του ζώου, είτε δεν διαθέτουν στοιχειώδη σεβασμό για τους λοιπούς ανθρωπους (αφήνοντας συμπεριφορές ανεξέλεγκτες κλπ.), αλλά αναφορικά με τα αδέσποτα το κράτος ήταν σχεδόν ανύπαρκτο, αφήνοντας το θέμα καθαρά στα χέρια της ιδ.πρωτοβουλίας. Τίποτα δεν μας εγγυάται ότι υπάρχουν οι δομές και οι άνθρωποι για να φέρουν εις πέρας την τάξη, διότι μία τάξη πρέπει να μπει, μόνο που τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους και αν διαβλέπονται τόσα προβλήματα στο νομοσχέδιο, δεν είναι καλό σημάδι. (Είναι δε, άδικο για πολλούς ανθρώπους που προσπαθούν να καλύψουν τρύπες, με υπευθυνοτητα και προσωπικά έξοδα για τροφες, θεραπείες και στειρώσεις κάνοντας υπερπροσπάθεια να ακούν αυτόν τον εξάψαλμο, λες και είναι μόνο δική τους ευθύνη τα αδέσποτα κ.λπ.).