@Nurse Elkins, αφου κάνατε τον κόπο να μου απαντήσετε με καλή πρόθεση (αυτό κατάλαβα τουλάχιστον), ας απαντήσω κι εγώ όσο πιο δημιουργικά μπορώ.Πρώτον συγνώμη για την διαστρέβλωση.Δεύτερον _όλα_ τα αδέσποτα δεν μπορεί κανένας ιδιώτης να τα φροντίσει. Δυστυχώς, έχουν γίνει τόσο πολλά που μόνο το κράτος μπορεί και μόνο αν διαθέσει χρήματα και υποδομές σε βάθος χρόνου.Τρίτον, εκεί που διαφωνούμε είναι στο πότε πρέπει να γίνεται ευθανασία σε ένα άρρωστο ζώο. Εγώ λέω ότι η ευθανασία γίνεται μόνο αν το ζώο υποφέρει τόσο πολύ, που ο θάνατος είναι προτιμότερος. Και προσθέτω ότι πριν την ευθανασία οφείλουμε (εμείς οι άνθρωποι) να εξαντλήσουμε κάθε μέσο για να του προσφέρουμε μια καλή ζωή - έστω και άρρωστο.Εσείς - αν σας κατάλαβα σωστά ετούτη την φορά - προτιμάτε να θανατώνεται κάθε ζώο που μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια σε άλλα.Ειδικά στην περίπτωση της λεισμανίωσης, αυτό θα ήταν άδικο και υπερβολικό για τα καημένα τα ζώα.Τόσο η θεραπεία του ασθενούντος ζώου (με ένα φτηνό φάρμακο) όσο και η προστασία των υγιών ζώων (με ένα απλό κολλάρο) είναι τόσο εύκολα και απλά, ώστε θα ήταν εντελώς λάθος να σκοτώνουμε μόνο και μόνο επειδή υπάρχει η θεωρητική πιθανότητα της μετάδοσης του ιου.Αν βέβαια η ασθένεια έχει προχωρήσει τόσο πολύ, οι πόνοι για το ζώο είναι ανυπόφοροι και δεν υπάρχει καμμία ελπίδα / δυνατότητα βελτίωσης, τότε εγώ πρώτος θα είμαι υπέρ της ευθανασίας.Αλλά το 99% των αδέσποτων απέχουν πάρα πολύ από αυτό το στάδιο.