Θα μου άρεζε να της κρατάω το χέρι στο δρόμο και να μπορώ να της ψιθυρίσω κάτι στο αυτί καθώς τρώγαμε. Ίσως να μην την φιλούσα και ποτέ ακόμα κι αν ζούσα σε μια άλλη χώρα, ίσως όλο αυτό να βασίζεται στο χαρακτήρα κι όχι τόσο στο φύλο. Δεν ξέρω. Όμως κάθε φορά που βλέπω τέτοιες αντιδράσεις είτε σε βίντεο , είτε στο δρόμο όταν κάποιος γκέι περνάει μπροστά απ κάποιον που σιγοψιθυρίζει "πω,πω πως καταντήσαμε έτσι, δες τους πούστηδες πως εξαπλώνονται", σκέφτομαι πως ίσως τελικά να μην υπάρξει ποτέ ο καιρός όπου θα είμαστε αποδεκτοί πλήρως. Θα μου πείτε, από το να μην μας δέχονται καθόλου ως του να μας χλευάζουν έχει μεγάλη απόσταση, και μιλάμε για εξέλιξη.Μακάρι κάποια στιγμή να καταλάβουν πως μονάχα αγαπάμε, δεν πειράζουμε κανέναν.
Σχολιάζει ο/η