ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

#2 Είμαι απο αυτούς που δε θελουν παπουτσια στο σπιτι γιατι μ`αρεσει να περπαταω ξυπολιτη ή με καλτσες και να διπλωνω τα ποδια μου στον καναπέ ή να ανεβαινω στο κρεβατι χωρις να σκεφτομαι. Επισης δε μ`αρεσει να καθομαι με τα ρουχα που φορουσα εξω πανω στα σεντονια που κοιμομαστε ή να ακουμπαω τις τσαντες μου κατω (και μετα πανω στο κρεβατι, η στον καναπέ). Το ερωτημα δεν ειναι οι προσωπικες μας συνηθειες αλλα κατα ποσο αυτές μπορουμε να τις επιβαλλουμε στους αλλους οταν μας επισκεπτονται. Στους πιο κοντινους φιλους το ζηταω γιατι νιωθω ανετα να το κανω αλλα και γιατι οι ιδιοι το εφαρμοζουν σπιτι τους. Επισης θεωρω οτι ειναι πιο ανετοι και οι ιδιοι γιατι αν βλεπουμε ταινια η παιζουμε παιχνιδια μπορουν να καθονται πιο ανετα και να νιωθουν σαν στο σπιτι τους. Με τους λιγοτερο γνωστους -αν οι ιδιοι δε ρωτησουν μπαινοντας- ντρεπομαι να το ζητησω και απλα το αγνοώ. Σε 5 εβδομαδες που θα εχουμε το μωρακι μας όμως θα αρχισω να το ζητάω απο ολους για να νιωθω οτι -οσο μπορουμε- του παρεχουμε ενα καθαρο περιβαλλον.
Σχολιάζει ο/η