Όταν ζητάς τη γνώμη κάποιου το κάνεις γιατί, κρίνοντας με τα όσα γνωρίζεις για εκείνον, πιστεύεις πως θα σου φανεί χρήσιμη. Σε κάθε περίπτωση όμως ΟΦΕΙΛΕΙΣ να είσαι προετοιμασμένος για την απάντηση που θα λάβεις. Το να ζητήσω καθοδήγηση απο τον παπά της γειτονιάς μου για τη στήλη σεξ του περιοδικού και να μου κάνει εντύπωση ο αφορισμός που θα μου ρίξει είναι τουλάχιστον αφελές. (η τρολλάρω τον παπά, αλλά αυτό είναι άλλο ευαγγέλιο) Αν η κυρία ζητά μια απάντηση χωρίς προσωπική χροιά να πάει σε κάποιον που θα έχει τελειώσει και ιατρική ή έστω πάντειο για να πάρει και απόδειξη μετά. Στην αναφορά σου πάντως περί σεβασμού ασυναίσθητα έκαναν έναν παραλληλισμό περί επίκλησης της δημοκρατίας απο εκείνους που την έχουν γραμμένη προκειμένου να εξυπηρετηθούν. Τα αυτονόητα δεν διαπραγματεύονται, όσο πιο ανεκτικός είσαι στο παράλογο τόσο πιο εύκολα το συνηθίζεις. υ.γ. 1 πραγματικά πιστεύεις πως έχει σημασία το τραγούδι; Οκ αν το πιστεύεις βλέπεις λάθος διαγωνισμό νομίζω. υ.γ. 2 στατιστικά κρίνοντας απο τα σχόλια της πλειοψηφίας δεν βγάζουμε το υπόλοιπο κόσμο κακό, μόνο τους κακούς.