Εγώ όταν πρωτοείδα τραβεστί ήμουνα τόσο μικρή που περνούσα το δρόμο κρατώντας το χέρι της μαμάς μου. Προφανώς η μαμά είδε ότι κοιτούσα με περιέργεια, και μου είπε, ψιθυριστά και αμήχανα (γιατί είναι και συντηρητική) "υπάρχουν μερικοί άντρες που τους αρέσει να ντύνονται γυναίκες - τους λένε "τραβεστί"". Δε θυμάμαι να σοκαρίστηκα. Απλώς συνεχίσαμε το δρόμο μας. Έλαβα την πληροφορία, και τις περιεργάστηκα μέχρι να απομακρυνθούμε.Πραγματικά, θυμάται κανείς ως παιδί να έπαθε κανένα φοβερό σοκ μαθαίνοντας ότι υπάρχουν και άνθρωποι διαφορετικοί; Η πληροφορία από μόνη της δε σε σοκάρει - ο τρόπος που θα σου τη μεταφέρουν είναι το σημαντικό.