Έχοντας πάρει ponstan (μου προκαλούσε ναυτία), feldene (το συνήθισα και δεν έπιανε), oruvail (και σε ένεση), ο συνδυασμός που τελικά είχε αποτέλεσμα για μένα ήταν buscopan (είναι σπασμολυτικό και μειώνει την ένταση των συσπάσεων) μαζί με απλά παυσίπονα (παρακεταμόλη). Έτσι αντιμετωπίζεται και το αίτιο και το σύμπτωμα. Εννοείται όλα αυτά ήταν συστάσεις από γυναικολόγους, δεν έκανα πειράματα μόνη μου. Όταν γεννούσα, σε κάποια φάση βλέπει ο γιατρός το μόνιτορ του καρδιοτοκογράφου (είναι το όργανο που διαβάζει τις συσπάσεις της μήτρας και τους παλμούς του μωρού) και λέει, "έχεις πολύ δυνατή σύσπαση αυτή τη στιγμή, αλλά σε βλέπω πολύ ψύχραιμη". Του λέω, έτσι πονάω κάθε μήνα από 12 χρονών. Πολλοί γιατροί, ακόμα και γυναίκες γιατροί που δεν υποφέρουν ιδιαίτερα οι ίδιες, το θέμα της δυσμηνόρροιας το περνάνε λίγο στο ντούκου.