#7Αν κι υποψιάζομαι ότι σήμερα η #6 θα μονοπωλήσει τα γυναικεία σχόλια κι η #5 τα λιγότερα ανδρικά το ερώτημα είναι ενδιαφέρον από μόνο του. Πρέπει άραγε το αίσθημα που νιώθουμε για κάποιον φίλο να έχει συγκεκριμένη ταμπέλα; Έχει δημιουργήσει άραγε τις σαρκικές συνισταμένες που το ονοματίζουν έρωτα ή μπορεί να υφίσταται κι άνευ; Κι αν τις έχει δημιουργήσει γιατί αυτό είναι κακό; Επειδή δεν θα ευοδωθεί από τον αποδέκτη άραγε που είναι άλλης κατεύθυνσης; Μα αυτό που νιώθεις το νιώθεις. Δεν αμφισβητείται. Είναι μια πραγματικότητα!Ανεξαρτήτως αποτελέσματος ή μοιράσματος το να μπορέσει κάποιος να αγαπήσει και να ερωτευτεί είναι ένα μικρό θαύμα. Κι αξίζει να βιωθεί. Κι η Λένα έχει απόλυτο δίκιο λέγοντας: "Έχει να κάνει με την δομή της κοινωνίας που απαιτεί ετεροκανονικότητα, γάμο, 2,3 παιδιά μέχρι τα 35 για τις γυναίκες και μέχρι τα 40 για τους άντρες. Όποιος δεν θέλει αυτά, ή απλώς είναι φτιαγμένος για άλλο δρόμο, πρέπει να αμφισβητήσει, να δουλέψει περισσότερο με τον εαυτό του."