Μιλάει συνεχώς. Για το τι σκέφτεται, τι νιώθει, τι έχει κάνει. Εκδηλώνεται συνέχεια λεκτικά(και όχι μόνο, ευτυχώς). Επαναλαμβάνεται. Και θέλει να κάνω κι εγώ το ίδιο, θέλει επιβεβαίωση, αλλά είμαι στα άλλο άκρο. Δε μιλάω πολύ και δεν κάθομαι να αναλύσω το τι νιώθω. Τα δυο άκρα.
