#7 Φίλη μου Αρχικά δεν είναι παράλογο να πας να συστηθείς έτσι. Θυμάμαι κόσμο που το διάλειμμα έτεινε το χέρι σε όσους προλάβαινε ως άλλος υποψήφιος δήμαρχος, με αποτέλεσμα να μη θυμάται κανέναν και να κάνει μια τρύπα στο νερό- μη φτάσεις σε αυτό το σημείο. Μπορείς κάλλιστα να πεις στον διπλανό σου "Γειά σου, Μαρία" μαζί με κάποια λάιτ ερώτηση για να έχουν κάτι να σου απαντήσουν πέρα από "Γειά, Κατερίνα". Αν οι άνθρωποι δεν συστηθούν πως θα γνωριστούν; Κατανοώ ότι είσαι ντροπαλή, γιαυτό θα προτείνω κάποια πράγματα.Αρχικά, πήγαινε σε όλα τα μαθήματα, πρώτον για σένα, δεύτερον για να σε βλέπουν και οι άλλοι κάθε φορά. Παρατήρησε πού κάθονται τα άτομα που θα ήθελες να γνωρίσεις ή ακόμα πιο εύκολα τα άτομα που έχεις ήδη γνωρίσει. (Μπόνους τιπ: Διάλεξε άτομα που βλέπεις να παίρνουν θερμά τα μαθήματα και έρχονται σε όλα, θα με θυμηθείς). Συνήθως ο κόσμος κάθεται σε σχετικά συγκεκριμένα σημεία στα αμφιθέατρα, άκρες, μέσες, προς τα πίσω, μπροστά. Προσπάθησε να κάθεσαι κοντά τους και αργά ή γρήγορα θα νιώσετε "γείτονες". Δεν χρειάζεται να συστηθείς αν ντρέπεσαι, μπορείς να τους ρωτήσεις κάτι ακόμα και αν δεν έχετε ξαναμιλήσει ποτέ. Σε κανέναν δε θα φανεί περίεργο αν ο διπλανός του τον ρωτήσει από πουθενά "κατάλαβες το τελευταίο διάγραμμα;" ή "μήπως βγάζεις τα γράμματα του καθηγητή εκεί στην άκρη;" " μήπως ξέρεις αν πίνεται ο καφές του κυλικείου;" Γενικά σε αυτές τις ηλικίες το να μιλάς σε κάποιον φιλικά αν δεν είστε φίλοι δεν είναι παράξενο. Οι φιλίες από μια απλή συζήτηση ξεκινούν. Ο μέσος φοιτητής μπορεί να κάνει μια φοιτητική κουβέντα χωρίς να θεωρεί απαραίτητο να έχει προηγηθεί πλήρης ολοκληρωμένη σύσταση με ονοματεπώνυμο-καταγωγή-χόμπι-δεξιότητες.Ελπίζω να σε βοήθησα και σου εύχομαι δυναμικό δεύτερο εξάμηνο.