J.Brian κατ' αρχάς θα έλεγα ότι οι πληροφορίες που δίδει η γράφουσα είναι ελλιπείς. Ποιοι είναι π.χ. οι λόγοι των προστριβών/διαφωνιών; είναι σημαντικοί ή είναι trifles (για το αν τα γεμιστά τα έφτιαξε η μαμά χορτοφαγικά με σταφίδες και τραχανά και το αγόρι θα τα προτιμούσε με κιμά και ρύζι και το έχει πει 1.000.000 φορές), η γράφουσα θα έπαιρνε δυνητικά το μέρος της σχέσης της; θα έβρισκε λογική στο δικό του κομμάτι αφήγησης ή όχι; υπάρχει καθαρός παραλογισμός; Δεν ξέρουμε τίποτε απ' όλα αυτά. Πάντως, για διάφορους λόγους, ο τρόπος επικοινωνίας με κάποιους ανθρώπους του στενού, δύναται να είναι έντονος, χωρίς να υπάρχει -απαραίτητα- μία πολύ σημαντική αιτία από πίσω, όχι κάθε φορά τουλάχιστον και είναι ένα pattern/ δυναμική που έχει χτιστεί έτσι και δύσκολα αλλάζει. Υπάρχουν φωνακλάδες και νευρώδεις/ ανυπόμονοι άνθρωποι, που εκδηλώνουν αυτά τους τα χαρακτηριστικά με κάποιους ανθρώπους μόνο και όχι με όλους. Μπαίνοντας μέσα/ βλέποντας άλλα οικογενειακά pattern συμπεριφορών, κάλλιστα μπορεί να αναγνωρίσει, κανείς, διαφορές και ομοιότητες: κάποια πράγματα είναι αρεστά (ακόμη και οι διαφορές αν αυτές είναι θετικές), ενώ κάποια άλλα ξενίζουν κ.λπ.. αυτή η διαπίστωση δεν είναι μεμπτή.Η αλήθεια είναι, όμως, ότι το τετράμηνο μου φαίνεται σύντομο χρονικό διάστημα για να μην κρατάει κι ο άλλος λίγο τα προσχήματα με την γλώσσα του και με το τι εντύπωση θα σχηματίσει η άλλη, εν προκειμένω η γράφουσα ...Δεν καταλαβαίνω γιατί η κοπέλα έφαγε τόσο "λούσιμο", πάντως ("ο χειρότερος χαρακτήρας που υπάρχει", "η κλασική μπουμπού", "λοβοτομή" κ.λπ.).