Αγαπητο 1, αντιλαμβάνεσαι ότι ο κοσμος σε προσεγγίζει με καχυποψία γιατί ξαφνικα πολλοι συνανθρωποί μας γίναν "ιατρικως περίεργοι", εφ'όσον στην περίπτωση σου είναι ιατρικως δεδομένα θα πρεπει και εσυ να κατανοήσεις ότι είσαι σπανια περίπτωση, και τι συμβαίνει στις σπάνιες περιπτώσεις; η πλειοψηφία δεν ξερει αλλα και δεν μπορει να λειτουργεί στην καθημερινότητα με γνωμωνα ότι υπάρχουν και σπάνιες περιπτώσεις.Σου κληρωσε να εξηγεις για το υπολοιπο της ζωής σου την σπανιοτητα της περίπτωσης σου, εδω εγω δεν μπορω να φαω (καλα μπορω απλα μου δημιουργουν αφορητα αερια στο στομαχι) μπροκολα και κουνουπιδια και θεωρω αυτονόητο ότι όχι μονο δεν θα ρωτάνε "τι μπορω να φαω και τι όχι" αλλα και όταν το πω ότι θα ρωτάνε "πως και ετσι;".Το ότι εχεις περίεργη ιατρικότητα δεν σημαίνει ότι είναι καλο να γίνεις και κοινωνικα περίεργη, σχεδον κανενας δεν ρωτάει "τι να σου μαγειρεψω" όταν κανουν τραπεζόματα, συνήθως δηλώνουν και οι προσκεκλημενοι απλα επιλεγουν τι απο τα εδεσματα να φανε, αλλα σε καμία περιπτωση δεν μετατρεπεις των οικοδεσπότη σε σεφ μαγαζιου που δίνεις παραγγελίες (αυτο το κανουν μονο ΜΕΡΙΚΟΙ βιγκαν που με passive agressive τακτικη σου λενε "ξερεις εγω είμαι βιγκαν" κοινως θα μου μαγειρεψεις ξεχωριστα), αυτα σε τραπεζώματα. Σε μαγαζια τυπου φουρνους απλα αρνησαι το κερασμα και δεν "αγανακτεις".Συμβουλη: Μη λες εχω την ταδε/δεινα ιατρικη σπανια υποπερίπτωση, εξαπτει την περιέργια των ανθρωπων, απλα "δεν εχω όρεξη τωρα" ή κατι αντιστοιχο φλου, αλλα ακομα και στο φλου θα ρωτήσουν "πως κι ετσι" γιατί η αρνηση δημιουργει την περιεργια του "γιατι", πολυ απλα περα απο το αμορε σου, την οικογενεια σου και δυο αντε τρεις φίλους η υπολοιπη ανθρωπότητα δεν ενδιαφερεται για τις υποπεριπτωσεις μας τόσο ώστε να μπουν σε καποιο κοπο για να μας τις εξυπηρετήσουν. Εδω με τα βιας ασχολουντε με τους Αμεα (που δεν είναι καποια προσωποιημενη σπανιοτητα και επιρρεάζει ολοκληρη την πορεία της κοινωνίας, δηλαδη όσο δεν δημιουργουμε τα εργαλεία να αυτοεξυπηρετουνται κοινωνικα και βιοποριστικα θα τους συντηρουμε με επιδόματα κτλ και δεν συμμετεχουν στην παραγωγη) και ρωτας αν είναι σωστο που είτε δεν ασχολουνται έιτε ασχολουνται με λαθος τροπο με το γεγονος ότι ΕΣΥ δεν μπορεις να φας ξηροκαρπια, μαλακια, σαρδελες κτλ; Δεν τους νοιαζει (ουτε κι εμενα) γιατί πολυ απλα δεν είναι προβλημα που τους εμποδίζει στην ζωή τους.Το μονο πραγματικο προβλημα που εγω βλέπω είναι ότι εχεις μια αφελη/ρομαντικη προσδοκία ότι οι συνανθρωποι σου, απλοι γνωστοι και οι κυριολεκτικα αγνωστοι σου δεν σε νοιαζονται οπως θα "οφειλαν". Οταν απολεσεις αυτη την αφελη/ρομαντικη προσδοκία θα καλυτερεψει η καθημερινότητα σου.Η θα απολεσεις την προσδοκία ή θα αποδεχθεις στοικα ότι θα ζεις με το παραπονο, οι συνάνθρωποί σου δεν προκυται να κανουν κατι αλλο περα απο αυτο που ήδη κανουν και όποιος/α σου υποσχεθει ή ενθαρυνει το αντιθετο απλα σου χαιδευει τα αυτια.
