Αυτά είναι! Μπράβο στους νέους της Ισλανδίας που δεν πιστεύουν την όποια ανοησία τους επιβάλουν, πάντα με σκεπτικισμό. Ενώ εδώ εμείς, δεχόμαστε το «Άγιο φως» με τιμές αρχηγού κράτους, «αγιάζουμε» το νέο μας αυτοκίνητο, εγκαινιάζουμε χώρους και εκδηλώσεις με θρησκευτικούς αγιασμούς, βουτάμε σε παγωμένα-«αγιασμένα» νερά και πλακωνόμαστε για να πιάσουμε τον σταυρό, λαδώνουμε και μυρώνουμε τα μωρά μας για να τους δώσουμε ονόματα αγίων (του παππού η της πεθεράς), ασπαζόμαστε εικόνες, πάμε και μιλάμε για τα εσώψυχά μας -και όχι μόνο- σε αμόρφωτους και δογματικούς-μαυροφόρους γέροντες για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας (και φτου από την αρχή...), σταυροκοπιόμαστε με το παραμικρό, νηστεύουμε, τρώγοντας με βουλιμία ό,τι δεν απαγορεύεται ενώ οι παπάδες και οι μοναχοί έχουν βρει την «άγια» λύση «βαπτίζοντας» τις μη νηστίσιμες τροφές σε νηστίσιμες..., φτύνουμε τον κόρφο μας να μη μας βασκάνουν ή τους άλλους για να μη τους βασκάνουμε, παράλληλα πιστεύουμε στο «μάτι», στα ζώδια (και τους ωροσκόπους γεννήσεων μας...), «ρίχνουμε» τα χαρτιά (τράπουλα), μας «διαβάζουνε» το φλιτζάνι (κατακάθι του καφέ), μαζί με όλα τα προηγούμενα κάνουμε γιόγκα για πνευματική και σωματική εξισορρόπηση (παρότι αυτή η εξισορρόπηση δεν έρχεται ποτέ... ..γιατί άραγε;;...), πιστεύουμε σε προκαταλήψεις και «γρουσουζιές» και κατά τα άλλα αφορίζουμε και κατακρίνουμε όποια άλλη θρησκεία και ανθρώπους που πιστεύουν σε αυτές (η δεν πιστεύουν πουθενά), γιατί μόνο ο δικός μας θεός είναι ο καλός και γνήσιος ενώ οι άλλοι δεν είναι...Νοοτροπίες και συνθήκες χειρότερες και από εκείνες του μεσαίωνα ενώ -και καλά- εξελισσόμαστε.Μέχρι να κατανοήσουμε και να δεχτούμε ότι τα νοήματα των «αγίων» γραφών έχουν αλληγορικό ύφος και πνεύμα, το ανθρώπινο γένος θα έχει αφανιστεί από την βλακεία του.