Εννοείται, βλαχάκι, ότι ο Lars πήρε την ιδέα και την απογείωσε και αυτό είναι προσωπικό του κατόρθωμα. Κρυφό δεν ήταν, αλλά ο 20αρης της εποχής εκείνης δεν είχε πρόσβαση ευκολα σε αυτή την πληροφορία. Ή δεν είχε δει ποτέ του μαυρο θέατρο για να κάνει τις συγκρίσεις και τις αναλογίες και η σκηνοθεσία του dogville του φάνταζε πρωτοποριακή. Στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογένεση και ίσως αυτό μεγαλώνοντας το καταλαβαίνουμε περισσότερο - εξ'ου και η έλλειψη ενθουσιασμού που αναφέρει η 6.Με αυτό και το προηγούμενο σχόλιο ήθελα απλά να τονίσω ότι ο ενθουσιασμός βλέποντας/ακούγοντας/τρώγοντας κάτι καινούργιο έχει να κάνει και με τις άλλες εμπειρίες μας και προσλαμβάνουσες.