#3Αν υποθέσουμε ότι το πνεύμα και το σώμα είναι δύο συνθήκες ξέχωρες (κάτι που δεν πιστεύω σε προσωπικό επίπεδο, αποδίδοντας την τεχνητή αυτή ρήξη στην επιρροή των Ααβραμικών θρησκειών για συγκεκριμένες σκοπιμότητες κοινωνικής χειραγώγησης) τότε προκύπτει το εξής συναρπαστικό και αυτοκαταρριπτικό φαινόμενο. To πνεύμα προχωρά μακρύτερα και βαθύτερα από το σώμα. Σωστά; Το σώμα λόγω της υλικής του υπόστασης μπορεί να ακολουθήσει μέχρι ένα όριο. Το πνεύμα δεν έχει όρια. Επομένως όταν το ταξίδι ξεκινάει από το πνεύμα και ακολουθεί το σώμα η αποτυχία είναι περίπου σίγουρη. Βρίσκει όριο και τετελεσμένο, επειδή η ύλη δεν δύναται να ξεπεράσει την μη ύλη. Αντίθετα όταν το ταξίδι ξεκινάει από το σώμα (το οποίο από βιοχημικής και μόνο πλευράς δεν μπορεί να είναι αποκομμένο από το συναίσθημα), τότε το πεδίο να ακολουθήσει το πνεύμα είναι ανοιχτό, και το ταξίδι επομένως έχει τις δυνατότητες να φτάσει μακριά. Στην βάση της η δήλωση αδυναμίας σύναψης ερωτικής πράξης "άνευ συναισθήματος" είναι μια δήλωση ψευδεπίγραφη. Επειδή ακριβώς η βιοχημία του σώματος η ίδια πυροδοτεί συναισθηματικά ερεθίσματα μέσω των ορμονών (αδρεναλίνη, ντοπαμίνη, οξυτοκίνη, βασοπρεσσίνη κλπ. τα έχουμε ξαναπεί εδώ στην στήλη). Κι επειδή το ίδιο το σεξ γίνεται με άτομα που μας ελκύουν. Δεν ανταποκρίνεται το ίδιο το σώμα όταν δεν υφίσταται έλξη.Είναι διευρενημένα όλα αυτά και απεικονίζονται και σε μαγνητικές ακτινογραφίες εγκεφάλου σε άτομα που έχουν σεξουαλική επαφή (ναι, το έκαναν ΚΑΙ αυτό οι νευροεπιστήμονες!). https://www.youtube.com/watch?v=OYfoGTIG7pYΕίναι μια δήλωση λοιπόν ανάγκης διαβεβαίωσης ότι θα υπάρξουν εγγυήσεις σταθερότητας ή "σεβασμού" κατόπιν. Είναι ταυτόχρονα και μια εμπορική συναλλαγή: ότι δεν θα δωθεί κάτι που κατόπιν της απομακρύνσεως εκ του ταμείου το παθητικό μέρος (η εισδεχόμενη) θα νιώσει "στυμμένη λεμονόκουπα" ή "παρατημένη" ή (σε οριακές περιπτώσεις) "ξεφτιλισμένη". Το γεγονός της ανταλλακτικότητας αυτομάτως αφαιρεί το κύριο επιχείρημα του ρομαντισμού και της συναισθηματικής αρτιότητας που ευαγγελίζεται η εν λόγω αίτηση. Πώς είναι ρομαντικό να ζητάς ανταλλάγματα για κάτι που προσφέρεις, εν προκειμένω τον εαυτό σου; Γιατί τον εαυτό σου χαρίζεις όταν κάνεις σεξ. Για μια ώρα ή για μια βδομάδα ή για μια αιωνιότητα, μικρή σημασία έχει. Χαρίζεις τον εαυτό σου. Όμως αυτή η αντίληψη της ανταλλακτικότητας από μόνη της σημαίνει ότι έχει εγκολπώσει μια κοπέλα ότι παραχωρεί κάτι, κι όχι ότι μοιράζεται κάτι όμορφο και οικείο με έναν άλλον άνθρωπο. Όταν ζούμε μια εμπειρία στην οποία δεν έχουμε δώσει προστιθέμενη αξία όπως στο σεξ (όπως πχ. να δούμε μαζί μια ταινία με κάποιον άλλον ή να πάμε μαζί για τρέξιμο) δεν έχουμε κατόπιν την απαίτηση να επαναληφθεί ή να διατηρηθεί επαφή ώστε να την αξιολογήσουμε ως επιτυχημένη! Για να το σκεφτούμε λίγο κι έτσι. Δεν είναι τυχαίο ότι το ερώτημα το βλέπουμε ως παράπονο ή αίτημα κατ'εξοχήν στα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, όπου η αντίληψη της παραχώρησης του σεξ ως "βήμα" για κάτι άλλο είναι ακόμη κυρίαρχη λόγω των έμφυλων κοινωνικών στεροτύπων (και υπάρχουν κι άλλα επίπεδα δυστυχώς στο όλο ζήτημα όπως "αν είσαι καλό παιδί θα σου δώσω στοματικό" κλπ). Δεν βλέπω κάτι ανάλογο σε ομόφυλα ζευγάρια. Ή τουλάχιστον εγώ δεν το βλέπω. Διαφωτίστε με αν υφίσταται αναλογία. Υποσημείωση:Η σύγχρονη τάση να εφευρίσκουμε ετικέτες για τα πάντα (όπως πχ. αυτό που διάβασα μόλις, ότι η Pink δηλαδή μεγαλώνει την κόρη της φεμινιστικά χωρίς ροζ Barbie κι αηδίες, όπως άλλωστε κάνουμε αρκετές μανάδες, να πρέπει να ονοματιστεί ότι "την μεγαλώνει ως gender neutral") ίσως δεν κάνει πάντοτε καλό. Ανακουφίζει μεν η ετικέτα τα άτομα που όντως δυσκολεύονται, κι από αυτής της απόψεως είναι σίγουρα καλό να υπάρχει ένας δημόσιος διάλογος επειδή δεν είμαστε όλοι ίδιοι, αλλά παράλληλα έχω την αίσθηση ότι προσφέρει κι ένα ίσως εφησυχαστικό "ταχτάρισμα" σε συμπεριφορές που θα μπορούσαν να μας προβληματίσουν σε βάθος χρόνου αν δεν τις διερευνήσουμε λίγο βαθύτερα να δούμε από πού απορρέουν. Το να λέει η ερωτώσα ότι είναι "demi sexual" δεν βλέπω πώς μπορεί να την βοηθήσει να έρθει σε αγαστή ισορροπία κάποτε, είτε με το σώμα της, είτε με το πνεύμα της, είτε (το ιδανικό) και με τα δυο.
