Με όλο τον σεβασμό στη μνήμη του Σπύρου Λούη και τους απογόνους του (αν και ο εγγονός του πούλησε το ασημένιο κύπελλο του παππού του...), νερουλάδες ήμασταν και νερουλάδες θα παραμείνουμε με ψευτοασικλίκια και φιγούρες. Και αν κάτι μας κόψει την ψευτομαγκιά μυαλό δεν βάζουμε. Αναθαρρεύουμε και ξανά προς την... δόξα τραβάμε...!Σχετικά με την (απαράδεκτη) πώληση του κυπέλλου του Σπύρου Λούη από τον εγγονό του: http://www.iefimerida.gr/news/40404/%CF%83%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AC%CF%89-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%8D%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%8D-%CE%BC%CE%BF%CF%85..κάπως έτσι κι εμείς σήμερα, ανάξιοι να στηριχθούμε και να σηκωθούμε ξανά στα πόδια μας, πουλάμε και μάλιστα επί πινακίου φακής τα «ασημικά» της χώρας μας...το... ασικλίκι μας έμεινε...!