βλαχάκι (το) δεν σου έχει συμβεί ποτέ γιατί προφανώς η δικιά σου καταγωγή καλύπτει ένα μεγάλο γεωγραφικό φάσμα και είναι όλοι ευχαριστημένοι. Εγώ όμως που μένω στο σπίτι της προγιαγιάς μου σε προάστιο της Αθήνας δεν μπορώ να οικειοποιηθώ σαν ρίζες μου το μέρος που γεννήθηκε και έζησε λιγότερο από το 20% της ζωής του ο παππούς μου, και προσωπικά το έχω επισκεφτεί σαν τουρίστρια όταν ήμουν 12 χρονών για 3 ώρες. Αν πω όμως Αθήνα κατά 95% δεν δέχονται την απάντηση και στο «οι γονείς μου γεννήθηκαν Αθήνα, αλλά οι γονείς του πατέρα μου γεννήθηκαν Κρήτη» πρώτα θα μου την «φορέσουν» όλοι σαν καταγωγή και μετά ή θα αρχίσουν να βρίζουν τους Κρητικούς οπότε πρέπει να υπερασπιστώ τον παππού και την γιαγιά μου ή θα είναι Κρητικοί και θα αρχίσουν να με ρωτάνε για ανθρώπους που έχουν το ίδιο επώνυμο με εμένα και δεν θα τους ξέρω ενώ τελικά είναι τρίτα ξαδέρφια μου (ρεζίλι), και στο τέλος θα πιάσουν τις μαντινάδες. Αν η συζήτηση σε μια παρέα πέσει στην Κρήτη τότε σαφώς και θα αναφέρω τον παππού και τη γιαγιά μου, αλλά όταν ο άλλος δεν με ξέρει και το πρώτο πράγμα που ζητάει να μάθει είναι οι ρίζες μου, δεν θεωρώ ότι η «κουλτούρα της Κρήτης» όπως και να είναι στο κεφάλι του (θετικά ή αρνητικά) μπορεί να με προσδιορίσει.
