Το οτι υπάρχει η εν λόγω κυρία ειναι απολύτως ενδεικτικό της παρακμής της ελληνικής κοινωνίας. Ειναι αντιπροσωπευτικό δείγμα του Έλληνα που εχει θράσος, ζει παρασιτικά απο γεννησιμιού του, πουλάει (ψευτο)μαγκιές, αποπροσανατολίζει, στερείται επιχειρημάτων και γι' αυτό όταν βρίσκεται σε δύσκολη θέση καταφεύγει στις ταμπέλες και στις άναρθρες κραυγές, βλέπει παντού εχθρούς και συνωμοσίες, εχει μεγαλομανία, νομίζει οτι εχει το αλάθητο, όσο πιο άδικο εχει, τόσο πιο δυνατά φωνάζει, κρύβει τρομερά απωθημένα και ανασφάλειες, δεν πτοείται εύκολα, απειλεί, ειρωνεύεται συστηματικά, στερείται κάθε ηθικής και αισθητικής αρχής. Επικαλείται την Δημοκρατία, αν και ρέπει προς ό,τι πιο ολοκληρωτικό. Αυτή ειναι η Ζωή. Ενας άνθρωπος της διπλανής πόρτας, υπάρχει στο σόι μας, στη δουλειά μας, στην γειτονιά μας, στους φίλους μας. Παντού.
