#3 Αυτό που για κάποιον λόγο μένουμε σιωπηλοί και δεν εκθέτουμε άμεσα εκείνον που μας εκθέτει... Ο μεγάλος αδελφός πήρε το ρίσκο. Ας το λουστεί δεόντως. Αγαπημένη μου εικόνα θα ήταν, μετά την επιστροφή στο τραπέζι η κοπέλα να μην προσπαθήσει να κρύψει την συγχυσή της. Να κρύψει για να σώσει ποιον? Και όταν κάποιος την ρωτήσει τι έχει να πει μπροστά σε όλους "πριν 5 λεπτά με στρίμωξε ο τάδε στον διάδρομο. Συγγνώμη δεν μπορώ να φερθώ σαν να μην έγινε τίποτα. Σας θεωρώ δικούς μου ανθρώπους και θα ήθελα να το συζητήσουμε όλοι μαζί αυτό. (στον μεγάλο αδελφό) Γιατί το έκανες; Τι στο διάολο σκεφτόσουν;" Και ας γίνει μετά χαμός. Άμα πια.