#6 μου θυμίζεις τη μαμά μου! Τριαντάρισα και ακόμα μου λέει "αχ πόσους χλιαρους καφέδες ήπια με χλιαρές μάνες". Το δικό της δράμα ήταν ότι ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος και διευθυντής στο δημοτικό μας και δεν ήθελε να έχει ιδιαίτερη σχέση με κάποιο παιδί λόγω παρέας μαζί μου. Επομένως η μητέρα μου, ένα από τα πιο χύμα άτομα που έχω γνωρίσει ποτέ, δεν ήθελε να τον εκθέσει με τη συμπεριφορά της, αλλά ούτε ήθελε να μένω εγώ ακοινώνητη επειδή εκείνη βαριόταν τις μανάδες. Ως αποτέλεσμα καταπιεζόταν και την έπιανε άγχος σε κάθε τέτοια κοινωνική συναναστροφή.Αργότερα, στην περίπτωση του μικρού αδερφού μου όταν βρέθηκε πάλι στην ίδια θέση δεν έκανε εκπτώσεις στη ζαχαρένια της. Αν πχ δεν τα έβρισκε με κάποια μητέρα απέφευγε την παρέα μαζί της και απλά άφηνε τον αδερφό μου σπίτι τους να παίξει και τον έπαιρνε αργότερα. Έτσι η συναναστροφή με την εν λόγω μητέρα γινόταν μόνο όταν εκείνη ερχόταν με το παιδί σπίτι μας (γιατί νταξει θα ηταν γαϊδουριά να μην την καλούμε ποτέ) αλλά αν η κατασταση ηταν απελπιστική είχε κανονισμενη και άλλη παρέα για καφέ να μην είναι μόνο οι δύο τους και σκυλοβαρεθεί. Γενικά θα σου έλεγα να μην ξοδεύεις το χρόνο σου με τέτοιο τρόπο. Αν τη συμπαθείς εσύ και τα παιδιά σας τα βρίσκουν μην πιέζεσαι να φτάσεις τα δικά της γονεϊκά στάνταρ, εξ άλλου δε νομίζω να σαι τόσο ανεύθυνη μάνα που το παιδί σου να αποτελεί κίνδυνο για τα υπόλοιπα. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι τριών, είναι παιδιά δημοτικού, και ως ένα βαθμό πλέον έχουν μάθει και οι δύο να αυτοπεριορίζονται. Δεν χρειάζεται να παίρνεις διαφορετικό ρόλο με τη συγκεκριμένη φίλη. Μην ξεχνάς ότι μπορεί το άλλο κοριτσάκι να θέλει την κόρη σου γιατί μαζί της νιώθει πιο ελεύθερη. Κάνε αυτό που κάνεις με την κόρη σου όλες τις άλλες ώρες και δουλεύει για σας. Στο κάτω κάτω αν δεν αρέσει στη μάνα η στην κόρη το στυλ σας να βρουν άλλη παρέα.
