Υπάρχει μια μικρή διαφορά, το ποτό είναι νόμιμο, η κόκα και ο μπαφος δεν είναι. Οπότε τυπικά τουλάχιστον αυτός που αποφασιζει να πιει αναλαμβάνει και τις ευθύνες που του δίνει το κράτος. Όταν λέω ότι σε μπορείς να περιμένεις σεβασμό από έναν άνθρωπο που γίνεται έτσι, εννοώ σεβασμό εκείνη την ώρα, όχι όταν είναι νηφαλιος. Κοίτα, προφανώς η μία φορά συγχωρειται, αλλα αν κάτι είναι σύστημα τότε δεν είναι πλέον θέμα αυτοκαταστροφης του άλλου μόνο, είναι και θέμα αυτοσυντηρησης. Τι εννοω: προχτές είχα φέρει ένα φίλο μου σε μπάρμπεκιου με το αγόρι μου και την παρέα του. Το παιδί, ετών 30, ήπιε πάνω από 4 g&t και άρχισε να προσβάλει το φίλο μου και όλους τους τους φίλους. Μετά είπε ευθεως σε μένα και στο φίλο μου ότι πρώτον προσπαθεί να μας χωρίσει γιατί δε μου αξίζει ο φίλος, ότι προσπαθεί να μου καταστρεψει τη ζωή, ότι πρέπει να διαλέξω ανάμεσα σε κεινον και το φίλο μου και ότι δεν του αρέσει που "αμοεφωτοι άνθρωποι (μόνο με πτυχία και μεταπτυχιακά και όχι διδακτορικό όπως εκεινος) ζουν καλύτερες και πιο ευτυχισμένες ζωές από εκεινον". Και άλλα είπε. Ήταν η δεύτερη φορά που κατέληξε σε τέτοια κατάσταση, η πρώτη ήταν το Φεβρουάριο, όπου έλεγε αντίστοιχα πράγματα, αλλά μόνο για μένα καθότι τότε δεν υπήρχε ο φίλος μου. Σε σημείο πουπάρχει έφτασα να βάλω τα κλάματα, και τότε και τώρα.Αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν τι τον κάνεις? Τον δικαιολογείς και τον συγχωρείς και πας παρακάτω, αφού δεχτείς το "ωωωω δεν τα εννοούσα, είχα πιει πολύ και δεν ήξερα τι εκανα", ξέροντας πλέον ότι αν ξαναπιει και θα ξεφτιλιστει και θα γίνει επιθετικός σε άλλους ή του δίνεις πόδι?
