Εξέφρασα -τότε- την εμπειρία μου αυτή, ώς αντίβαρο ''στους επιλεκτικούς προβολεις της δημόσιας ευασθησίας''. Αν θες να ξέρεις κατερινάρες έκτοτε όχι ηλεκτρονικώς αλλά δια ζώσης εμμέσως πλην σαφώς μου λένε αυτά που γράφεις με κεφαλαία κατά κόρον. Σαφώς και δεν έχω κανένα κίνημα και αντανακλαστική πολιτική ορθότητα με υποστηρίζει αλλά δεν είναι καθόλου αυτό το θέμα μας ούτε θα ήθελα να είναι. Το θέμα μας είναι πως εισάγεται το στοιχείο της ''βιωματικής άγνοιας'' κάθε ελλενάρας μίας κατάστασης ομόφυλης σχέσης και δικαιωμάτων ενηλίκων ώς ασπίδα, σε μία κουβέντα-υπόθεση που αφορά τα δικαιώματα των παιδιών και όχι των gay. Στο δια ταύτα έχω μερικές επιφυλάξεις για το 3) σου συμπέρασμα και το ''προφανώς'' του.