Καλώς έχει λεχθεί ότι η δημοσιογραφία είναι η "τέταρτη εξουσία".Ναι, όταν ασκείται σε υψηλό επίπεδο και από δημοσιογράφους που έχουν την παιδεία και το τσαγανό να κοιτάνε την πολιτική εξουσία στα μάτια.Δεν έχω ζήσει στην Βρετανία για να έχω γνώμη για την καθημερινή άσκηση της δημοσιογραφίας και δη από την Δημόσια Ραδιοτηλεόραση. Ξέρω αυτό που όλοι λίγο-πολύ έχουμε ακούσει, ότι το BBC έχει υψηλό επίπεδο ανεξαρτησίας.Στην συγκεκριμένη συνέντευξη, ο δημοσιογράφος γενικά τηρεί μια αξιοπρεπή στάση. Που σημαίνει για μένα, υποβάλλει ερωτήσεις με πιεστικό μεν αλλά κόσμιο τρόπο. Ούτε "γλείφοντας" ούτε "απειλώντας". Αυτά φαίνονται από το ύφος, τον τόνο της φωνής, την γλώσσα του σώματος.Και αφήνει τον πολίτη/τηλεθεατή να βγάλει τα συμπεράσματά του από την απάντηση ή την υπεκφυγή απάντησης παρά την επιμονή του.Κάτι που σαν κανόνα δεν το έχουμε στην χώρα μας.Πάντως, δεν θα έλεγα ότι "την έβγαλε από τα ρούχα της". Απλά, επειδή έχουμε συνηθίσει έτσι - ότι δηλαδή σίγουρα στην ΕΡΤ ούτε αυτές οι ερωτήσεις θα γινόντουσαν, μάλλον υπεραξιολογήθηκε.Γενικά, μου έκανε εντύπωση η αναφορά στα εξής :1. Ότι οι νοσοκόμοι/ες - σαν επαγγελματίες υγείας - υπέστησαν περικοπές αμοιβών, ώστε να καταφεύγουν πολλοί/ές για την επιβίωσή τους σε "τράπεζες τροφίμων".2. Ότι τα "κοινωνικά επιδόματα" επίσης έχουν υποστεί περικοπές.3. Ότι ο δημόσιος φορέας συρρικνώνεται. 4. Ότι δεν δίστασε να πει στην πρωθυπουργό πως - μετά την πρώτη συνάντησή της με Γιούνκερ και Μέρκελ - οι τελευταίοι δήλωσαν ότι η Μέϊ "ζει σε άλλο γαλαξία".Τα καρφιά είναι παντού τα ίδια...5. Ότι την ρώτησε τι λέει για την κατηγορία ότι προκήρυξε εκλογές όχι για το Brexit, αλλά για να αποφευχθεί η "δίωξη" κατά 30 πολιτικών σχετικά με σκάνδαλο.Η μικροπολιτική είναι παντού η ίδια...