Οτιδήποτε έχει σχέση με το θάνατο είναι φριχτό. Όμως όσους νεκρούς τους θάβουμε, πρέπει μετά από τρία χρόνια οι πλησιέστεροι συγγενείς να τους αντικρίσουνε σε κατάσταση αποσύνθεσης. Αν δεν επιθυμείς την εκταφή του συγγενή σου στα 3 χρόνια, πρέπει να πληρώσεις κάποιες εκατοντάδες ευρώ για να μείνει στον τάφο άλλον ένα χρόνο (800 αν θυμάμαι καλά). Αλλιώς πρέπει να παραστείς στην εκταφή, και αφού διαπιστωθεί ότι δεν ολοκληρώθηκε η αποσύνθεση, ξαναενταφιάζουν την σορό για άλλον ένα χρόνο, χωρίς εξτρά χρέωση. Δηλαδή αν δεν μπορείς να πληρώσεις, πρέπει να υποστείς την φρίκη της εκταφής όχι μία, αλλά δύο φορές. Μετά, αν δεν θες να καταλήξουν τα οστά στο χωνευτήριο, (αν πχ υπάρχει κάποιος οικογενειακός τάφος σε άλλη πόλη), πρέπει να παραλάβεις ο ίδιος τα οστά μέσα σε ειδικό κουτί που έχεις αγοράσει από πριν, να τα πάρεις σπίτι σου και να τα πας ο ίδιος για να ξαναταφούν(αφού γίνει η σχετική γραφειοκρατική διαδικασία στα δύο νεκροταφεία). Δε νομίζω ότι όλο αυτό είναι λιγότερο φρικτό για έναν γονιό, γιο, κόρη, εγγόνι, κλπ από την αποτέφρωση.
