Όπως πάντα θα είμαστε ή του ύψους ή του βάθους.Δεν καταλαβαίνω γιατί εγώ που το παρακολουθώ αυτομάτως κυλιέμαι (;) σε μία trash κουλτούρα;Για την ιστορία δεν ανήκω στο 50% των ανέργων που αναφέρεται στο άρθρο, τουναντίον, έχω μία πολύ δημιουργική εργαασία και γενικότερα καθημερινότητα, και το βράδυ που γυρνώ κουρασμένη στο σπίτι, τρώγοντας το φαγητό μου , το βρίσκω χαλαρωτικό να βλέπω ένα πρόγραμμα που τα 2/3 του χρόνου του (και παραπάνω) καλύπτεται από αγωνίσματα, που μου θυμίζουν κάτι από παιχνίδια χωρίς σύνορα. Το τι επιλέγει να κρατήσει ο καθένας, είναι προσωπικό.Μας έφαγε το καθώς πρέπει ... ήμαρτον πια.