Πολύ ενδιαφέρον σχόλιο.Όχι,δεν είναι όλοι παράσιτα.Κάθε άλλο.Το θέμα είναι,ότι όταν η προσφορά δεν μπορεί να αποτιμηθεί σε κάτι μετρήσιμο,όπως τα ευρώ πχ,δύσκολα εκτιμάται.Η γιαγιά μου για παράδειγμα εκτός από τη φροντίδα του σπιτιού,το μεγάλωμα των παιδιών της,τη διαχείριση χιλιάδων πραγμάτων καθημερινά,δούλευε και στα χωράφια.Η δουλειά της όμως δεν πιανόταν,γιατί πήγαινε μόνο λίγες μέρες στη συγκομιδή.Ούτε το πάστρεμα (=καθάρισμα) της μαστίχας,που κρατάει μήνες το χειμώνα πιανόταν,γιατί γινόταν στο σπίτι.Αυτονόητη δουλειά των γυναικών,όπως το ξεθέρμισμα (=πλύσιμο πιάτων).Με χαρά γυρνούσε ο παππούς κι έλεγε έκανα τόσα κιλά μαστίχι κι άφηνε τα λεφτά στο τραπέζι.Εκείνος όντως δούλευε περισσότερο στα χωράφια,παράλληλα με τη δουλειά στο ελαιοτριβείο και μεροκάματα στις οικοδομές.Εκείνος έφερνε κυρίως το εισόδημα.Η συμβολή όμως της γιαγιάς δε μετριόταν ποτέ.Έγινε κυρία,έτσι έλεγε,όταν ξεκίνησαν από το εργοστάσιο της τσίχλας (ΕΛΜΑ),να δίνουν φασόν στα σπίτια την κατασκευή της συσκευασίας,τα κουτάκια.Τότε πήρε η ίδια στα χέρια της λεφτά από τον κόπο της.Έδινε τα κουτάκια,έπαιρνε το αντίτιμο κι αυτό για πρώτη φορά μετρούσε.