#5 Αγαπητή φίλη, εκνευρίστηκα τόσο μ'αυτά που διάβασα!Αθάνατη ελληνική οικογένεια! Μου θυμίζει αυτό που συζητάγαμε τις προάλλες εδώ στη στήλη, για το άτομο σε ''κάθε οικογένεια'' που ''θέλει βοήθεια'' και όλοι το έχουν στα όπα όπα κι αυτός που τα κάνει σωστά, τ'ακούει κι από πάνω. Μην υποχωρήσεις, ήδη τους βοηθάς, τι άλλο πια; Εκνευρίζομαι, γιατί έχω κι εγώ μια μεγάλη αδερφή που πάντα τα περιμένει όλα απ'τους άλλους και τους θεωρεί ''τυχερούς'' και όχι άξιους για ό,τι έχουν καταφέρει και γίνεται βδέλλα αν είναι προς το συμφέρον της. Θέλει οι άλλοι να κάνουν τις θυσίες κι αυτή να επωφεληθεί εκ των υστέρων. Για μένα, μην ενδώσεις με τίποτα. Κόβε τις κουβέντες, αφού είσαι μακριά διατήρησε την απόσταση. Πες τους ότι αν σου ξαναμιλήσουν γι'αυτό το θέμα, θα σταματήσεις να στέλνεις λεφτά. Άντε γιατί κάπου πρέπει να μπει ένα όριο στον ψυχολογικό πόλεμο που σου κάνουν.