#5 Κοίτα, επειδή δουλεύω με εφήβους, δεν θα σου έλεγα να επέμβεις μιλώντας στους γονείς (είσαι ξαδέλφη της μητέρας της, ίσως να ήταν διαφορετικά αν ήσουν γιαγιά ή θεία, πιο στενή συγγενής δηλαδή). Το πιο πιθανό είναι να αρνηθούν την κατάσταση, να προσπαθήσουν να τα κουκουλώσουν, να στενοχωρηθούν, να θυμώσουν κλπ. Πάντως, μην περιμένεις να σε ευχαριστήσουν για την επέμβασή σου και να σε ακούσουν. Αυτό όμως που επιβάλλεται να κάνεις είναι, όταν ΕΣΥ γίνεσαι αποδέκτης της κακής συμπεριφοράς της, να εκφράζεις την δυσαρέσκειά σου.Πχ "εγώ δεν σου επιτρέπω να ΜΟΥ μιλάς έτσι" ή "στο σπίτι ΜΟΥ σε παρακαλώ μην μιλάς έτσι". Ξεχωρίζεις την θέση σου ευγενικά αλλά με σταθερότητα και παράλληλα της δίνεις να καταλάβει ότι η συμπεριφορά της δεν θα γίνεται παντού και πάντα αποδεκτή.Οι έφηβοι δοκιμάζουν συχνά τα όριά μας. Η διαπαιδαγώγησή τους είναι όμως δουλειά πολύ λίγων ανθρώπων και εσύ δεν είσαι ένας από αυτούς. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι εσύ είσαι υποχρεωμένη να ανέχεσαι την κακή συμπεριφορά κάποιου.