Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά πρώτη φορά που πέταξα με αεροπλάνο ήταν όταν πήγα Λονδίνο ως σπουδαστής. Ήταν τότε που επιτρεπόταν ακόμη το κάπνισμα μέσα στην καμπίνα. Θαύμασα το γεγονός ότι στο Αεροδρόμιο στον έλεγχο είχε, μαύρους αστυνομικούς, άσπρους αστυνομικούς, κίτρινους, κόκινους και τύπους με μούσια και τουρμπάνι αστυνομικούς. Ναι ξέρω πως ήταν απλά Άγγλοι πολίτες που έτυχε να έχουν διαφορετικά χρώματα και θρησκίες ή και καταγωγή. Καθόμαστε στο 2017 και μιλάμε για την πρώτη πρόσληψη αλοδαπού αστυνομικού και δεν κοιτάμε τα χάλια μας... πόσους ημεδαπούς διαφορετικούς αστυνομικούς έχουμε; Έχουμε μαύρο έλληνα αστυνομικό ή μόνο άμα παίζεις ΝΒΑ είσαι μαύρος έλληνας? Έχουμε την ατυχία να ζούμε σε μια άκρως ρατσιστική χώρα. Ας κοιτάξουμε λίγο να στρώσουμε τα εσωτερικά μας και μετά να αρχίσουμε και εμείς να προσλαμβάνουμε στο δημόσιο Ευρωπαίους πολίτες, αλλά ο Ευρωπαίος πολίτης δεν ξέρει τον Μπαρμπα-Μέσο οπότε και δεν πρόκειται να προσληφθεί (για να απαντήσω σε αυτούς που αναρωτήθηκαν τι θα γινόταν στην Ελλάδα αν προσλαμβάναμε ξένο).