#7 "Αυτό που πιστεύω είναι ότι δεν χαρακτηριζόμαστε από την παιδική μας ηλικία με καταδικαστικό και συγκεκριμένο τρόπο. Θα ήταν πολύ θλιβερό και τρομαχτικό αν ίσχυε κάτι τέτοιο. Η σημασία της παιδικής ηλικίας ως εξήγηση για τα πάντα είναι πολύ παλιά θεωρία και έχει απορριφθεί άπειρες φορές. Κρατάει επειδή είναι εύκολη στην κατανόηση ως υπεραπλούστευση – και γι'αυτό ακριβώς είναι λάθος."Διαφωνώ μαζί σου Λένα. Μπορεί σε γενικά πλαίσια η άσχημη παιδική ηλικία να μην είναι απόλυτα καταδικαστικη για κάποιον, αλλά πιστεύω πως αφήνει πολλά κατάλοιπα. Πολλά και βαριά. Γιατί δεν γίνεται να έχεις μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον με ξύλο στην μητέρα ή ακόμη και σε σένα και να μην σου καθορίσει σε μεγάλο μέρος τη ζωή. Ή να κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών οι γονείς σου μπροστά σου, να γίνονται λιώμα, να σε απορρίπτουν με τον χειρότερο τρόπο και να μην σου "καταστρέψει" αυτό τη ζωή. Εκτός και αν είσαι τόσο δυνατός χαρακτήρας και προσπαθήσεις απο μικρός, με βοήθεια ειδικού, να το ξεπεράσεις. Γνωρίζω πολλά άτομα, όπως κι εγώ η ίδια, που είχαν γονείς σχετικά νορμάλ και τους έδωσαν αγάπη, αλλά απο κάποια πράγματα που δεν διαχειρίστηκαν σωστά, τσούπ, να τα τα κατάλοιπα. Σκέψου τώρα να ζείς σε μια οικογένεια με ξύλο, φωνές, απόρριψη, ψυχολογική βια και ούτω καθεξής. Μακάρι να ισχύει αυτό που λές, Λένα. Κανένας άνθρωπος δεν αξίζει να ταλαιπωρείται απο ανίκανους και επικίνδυνους γονείς.
