Κύριε Σεβαστάκη, ενδιαφέρον το άρθρο σας, όπως και κάποια άλλα. Η προβληματική που εντοπίζω όμως είναι ότι, παρ' όλη την ενδιαφέρουσα κριτική σε πτυχές του ριζοσπαστισμού σήμερα, παραμένετε υποστηρικτής μιας κατάστασης (έστω και υπόρρητα) η οποία δείχνει να έχει αγγίξει τα όριά της. Ναι μεν έχει ενδιαφέρον η κριτική, αλλά στον αντίποδά της δείχνει να καθαγιάζει τη σημερινή κατάσταση ή, αν δεν το κάνει, η προοπτική σας παραμένει εγκλωβισμένη σε μια "εύτακτη" διαμαρτυρία σήμερα ή σε μια "θεσμική ριζοσπαστικότητα" προσκόλλημένη στην κανονικότητα που όχι μόνο δεν συγκινεί κανέναν αλλά ούτε και μπορεί να κάνει κανένα αυτί να ιδρώσει. Κοντολογίς, θέλετε εύτακτους ριζοσπάστες και επαναστάτες. Όπως καταλαβαίνετε, και μέσα από την Ιστορία, αυτό όχι μόνο ρήξεις δεν μπορεί να δημιουργήσει αλλά η αφομοίωση αυτής της "ριζοσπαστικότητας" είναι ζήτημα ελαχίστου χρόνου.