Ένα παρόμοιο είδος πατέρα είχα και εγώ. Πολλές φορές όμως σαν παιδί και έφηβη άκουγα συμμαθητές και γνωστούς να μου λένε πόσο θα θέλανε να είχαν ένα πατέρα σαν τον δικό μου. Είναι γοητευτικά άτομα στους άλλους συνήθως αυτοί οι τύποι. Εγώ απλώς του δικού μου σταμάτησα να του μιλώ. Λυπάμαι όλους αυτούς που έχουν έτσι γονείς. Λυπάμαι γιατί όπως λέει στην αρχή ο συγγραφέας "οι πληγές που μας έχουν σημαδέψει δεν κλείνουν ποτέ. Μαθαίνουμε απλώς να ζούμε μαζί τους".