Δεν γνωρίζω τον Ζοζέ Σαραμάγκου, αλλά πολύ απλοϊκό μου φαίνεται το ποίημα του, καθώς και ο τρόπος που φαντάζομαι να χρησιμοποιήθηκε στην Μεξικάνικη βουλή. Το όλο θέμα με τις κρατικοποιήσεις/ιδιωτικοποιήσεις είναι πολύ μεγάλο για να αναλυθεί μόνο σε πέντε αράδες. Στον αντίποδα θα μπορούσα εύκολα να φανταστώ ένα αντίστοιχο ποίημα για τις κρατικοποιήσεις, την έλλειψη ανταγωνισμού, τις πελατειακές σχέσεις, τον κρατισμό, την έλλειψη ελευθερίας και άλλα τέτοια ωραία.